Osadzanie chochoła – narodziny bronowickiego zwyczaju

„Wesele” zostało wystawione po raz pierwszy w 1901 r. w Teatrze Miejskim w Krakowie (obecnie Teatr im. Juliusza Słowackiego). Kanwą utworu stało się wesele poety Lucjana Rydla z chłopką Jadwigą Mikołajczykówną, które odbyło się 20 listopada 1900 r. w dworku Włodzimierza Tetmajera w podkrakowskiej wsi Bronowice (ślub miał miejsce w kościele Mariackim). Kiedy Tetmajer wyprowadził się do pobliskiej Tetmajerówki, Lucjan Rydel odkupił od niego w 1908 r. dom, w którym świętował swoje zaślubiny, i wprowadził się do niego. Dworek do dziś określany jest mianem Rydlówki i stanowi własność rodziny Rydlów.

21 listopada 1969 r. - dokładnie w rocznicę oczepin Jadwigi Mikołajczykówny – otwarto w nim Muzeum Młodej Polski. Odtąd co roku w tym czasie na pamiątkę osławionego wesela odbywa się tzw. osadzanie chochoła. Dzieci ze szkół w Bronowicach ubrane w stroje krakowskie przy dźwiękach kapeli ludowej osadzają słomianą osłonę na krzewie róży przed oknem izby weselnej. Uroczystości zazwyczaj towarzyszą gawędy na tematy związane z Młodą Polską, występy artystów krakowskich, zespołów szkolnych, zwiedzanie Rydlówki i tradycyjny poczęstunek.