Hejnał mariacki, grany początkowo tylko w południe, od 13 lutego 1838 roku wyznaczał punktualnie godzinę dwunastą. W ten sposób Kraków był pierwszym polskim miastem, w którym podawano dokładny czas. Fakt ten miasto zawdzięczało profesorowi Maksymilianowi Weissowi, dyrektorowi Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagillońskiego w Krakowie.

Zaprzestano grania hejnału tylko dwa razy. Po raz pierwszy prawdopodobnie stało się to pod koniec XVIII w. gdy miasto tak zubożało, że nie było w stanie utrzymać trębacza. Wprowadzono go z powrotem w 1810 roku dzięki inicjatywie i ofiarności krakowskiego mieszczanina i wiceprezydenta miasta Tomasza Krzyżanowskiego oraz jego żony Julianny z Lichockich. W tym też roku odnowiono stary zwyczaj grania z hejnałem przez całe lato (od maja do końca września) także pieśni maryjnych, co trwało do 4 września 1939 roku, kiedy to po raz kolejny hejnał zamilkł. Dopiero 24 grudnia 1940 roku starosta miejski Karl Schmidt zezwolił na ponowne granie hejnału o godz. 12 i 19. Do tradycji grania pieśni maryjnych powrócono w maju 1996 roku.