WIEŻE MARIACKIE – wieże fasady kościoła Najświętszej Maryi Panny (zwanego Mariackim) w Krakowie na Rynku Głównym. Wyższa nosi nazwę hejnalicy, skąd grany jest hejnał, niższa to dzwonnica, skąd rozlega się bicie dzwonu zwanego Półzygmuntem. Wieże budowali pod koniec XIII wieku dwaj bracia murarze. Ścigali się przy pracy, jeden chciał być lepszy od drugiego. Starszy szybciej skończył, a nie chcąc, by wieża młodszego była wyższa – zabił brata nożem (według innej wersji: młodszy brat budował szybciej, starszy zaś wolniej, lecz na solidniejszych fundamentach; młodszy zabił starszego w obawie, że wieża starszego będzie wyższa).

Wskutek wyrzutów sumienia w dniu poświęcenia kościoła wyznał przed zebranym na Rynku ludem swój grzech i rzucił się ze szczytu wieży (według innej wersji: pchnął się nożem, którym zabił brata). Nóż – na pamiątkę i ku przestrodze – przykuto łańcuchem w tzw. krzyżu Sukiennic. Dziś wisi tam jego kopia (poprzednie rdzewiały lub były kradzione). Legendę zanotował J. Mączyński („Kilka podań”, 1855 r.)