Miodek turecki nieprzypadkowo pojawia się przy cmentarzach i tylko przy okazji Święta Wszystkich Świętych, miód bowiem w wielu kulturach traktowany był jako substancja pochodząca z zaświatów, pokarm bogów i dusz zmarłych, stąd często występował w obrzędach zadusznych. W ramach dawnych obrzędów tzw. „dziadów” przybywające na ten świat dusze należało ugościć, aby zapewnić sobie ich przychylność i jednocześnie pomóc im w osiągnięciu spokoju w zaświatach. Podstawową formą obrzędową było karmienie i pojenie dusz m.in. miodem podczas specjalnych uczt przygotowywanych w domach lub na cmentarzach.

Miodek turecki jako popularny specjał związany z Dniem Wszystkich Świętych ma swój odpowiednik w postaci warszawskiej „pańskiej skórki” czyli bardzo słodkich, mlecznych cukierków, zbliżonych kształtem do prostokąta, zawijanych w pergamin i sprzedawanych z wiklinowych koszy.