Wianki to tradycyjna impreza nawiązująca do dawnych pogańskich obrzędów, odbywająca się w najkrótszą noc, w wigilię św. Jana (23 czerwca). W Krakowie organizowana jest corocznie na bulwarach wiślanych.

Wywodziły się one z pogańskich rytuałów ku czci słońca, łączyły w sobie trzy pierwiastki: palenie ognisk nad wodami, baśniowe dziwy czarodziejskiego kwiatu paproci oraz widowisko Wianków, inspirowane legendą o mitycznej królowej Wandzie, córce Krakusa.

Z zapadnięciem zmroku nad rzekami i strumieniami zapalano wielkie ogniska, wokół których zebrany lud urządzał biesiady z tańcami i śpiewem. Dziewczęta rzucały w płomienie gałązki przyniesionych ze sobą wonnych ziół, wierząc, że ich dym od złego je zabezpieczy. Pewne określone gatunki ziół miały magiczną moc, chroniącą przed złośliwymi boginkami, a także przeciwdziałającą piorunom, odwracającą choroby. Dla odegnania uroków resztę ziół zabierano później do domostw i wtykano w strzechy chat.