Po wielkim pożarze Krakowa w 1850 r., Rada Miasta zakazała palenia ognisk i urządzania wianków. Zwyczaj ten wznowiono wraz z organizowaniem Dni Krakowa, a po latach przybrał charakter historycznego widowiska pn. „Światło i dźwięk”.

Tradycje świętojańskiej nocy kontynuowane są do dzisiaj pod Wawelem w postaci barwnego festynu, któremu towarzyszą występy artystów i zespołów wokalnych oraz tanecznych, koncerty i recytacje oraz spektakularny pokaz fajerwerków. Wianki gromadzą tysiące ludzi – krakowian i turystów, którzy obserwują to piękne widowisko z wiślanych wałów między Skałką – Wawelem – Mostem Dębnickim. Co roku płyną też w ową noc z wiślanym nurtem dziesiątki wianków, chociaż zachowanie tego zwyczaju stanowi obecnie jedynie pełen szacunku ukłon w stronę przeszłości, bo współczesne dziewczęta nie dają już wiary dawnym wróżbom.